گزارش سازمان عفو بين الملل: «آمريکا به هيچ‌کدام از کنوانسيون هاي حقوق بشر پايبند نيست»؛

بر اساس گزارش سازمان عفو بين الملل، آمريکا در ميان 5 کشور ناقض حقوق بشر است.
به گزارش مشرق، بر اساس گزارش جديد سازمان عفو بين الملل، آمريکا در ميان 5 کشور ناقض حقوق بشر است.
سازمان عفو بين الملل در گزارش  خود اعلام کرده است که کشورهاي چين، عربستان سعودي، و ايالات متحده آمريکا و ايران داراي بيشترين آمار اعدام هستند.
چين و عربستان سعودي کشورهايي هستند که به نقض آشکار حقوق بشر مشهورند، اما ايالات متحده آمريکا از جمله کشورهاي مدعي رعايت حقوق بشر است و علي رغم اين ادعا، حتي آمار رسمي اعدام در اين کشور بالاست.
آمريکا، کشوري که مدعي پيشبرد اهداف سازمان ملل متحد و رعايت حقوق انساني است، هنوز به مهم‌ترين کنوانسيون‌هاي مرتبط با حقوق بشر نپيوسته و به بهانه‌هاي متعدد از الحاق به معاهدات حقوق بشري خودداري کرده است.

آمريکا تاکنون به عضويت کنوانسيون حقوق کودک، کنوانسيون حقوق اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي، پروتکل اختياري کنوانسيون منع شکنجه، کنوانسيون بين‌المللي حمايت از افراد در برابر ناپديد شدن اجباري، کنوانسيون رم در خصوص اساسنامه ديوان کيفر بين‌المللي، کنوانسيون رفع تبعيض عليه زنان و کنوانسيون حقوق بشر بين‌المللي درنيامده است.

نقض حقوق بشر نظام مند؛

همچنين براساس اعلام کميسيون حقوق بشر، آمريکا در هيچ‌کدام از اسناد حقوق بشري منطقه‌اي عضو نشده است. در مواردي هم که در کنوانسيوني وارد شده، قراردادهاي حقوق بشري اين کشور در کنگره (مجلس) تصويب نمي‌شود.
شيوه سازماندهي دولت آمريکا به نحوي است که تعهدات بين‌المللي اين کشور تنها توسط دولت فدرال اجرا مي‌شود و دولت ايالات متحده مقاومتي سيستماتيک در برابر پذيرش تعهدات بين‌المللي در رعايت حقوق بشر دارد.
در اين کشور هيچ نهاد مستقلي وجود ندارد که بر رعايت حقوق بشر در هر 3 سطح فدرال، ايالتي و محلي نظارت کند و آمريکا همواره از نظارت بين‌المللي در اين خصوص امتناع مي‌کند.
آمريکا در کنوانسيون‌هايي مانند منع شکنجه، ميثاق حقوقي، مدني، سياسي و بين‌المللي عضو نشده و اساسا آنها را قبول ندارد، در حالي که اين کشور بيشترين ادعاي رعايت حقوق بشر در جهان را دارد، اما در سطح جهان کمترين عضويت در نهادهاي حقوق بشري را داراست.

در گزارش «مانفرد نواک» Manfred Nowak گزارشگر ويژه سازمان ملل در زمينه شکنجه ، مساله ي نقض حقوق بشر از سوي دولت آمريکا، «روندي نظام مند» توصيف شده است .

نواک در گزارش خود، از نقض گسترده حقوق بشر در آمريکا ازجمله شکنجه زندانيان، خشونت پليس، تبعيض نژادي و تضييع حقوق اقليتها به ويژه مسلمانان، ابراز نگراني کرده است.
بر اساس آمار زندانيان ثبت شده، در آمريکا 2 ميليون و 200 هزار نفر در زندان به سر مي برند و 750 هزار نفر زندانبان براي نگهباني از آنان در اين کشور وجود دارد.
در سال 2010 ميلادي دادگاه هاي ايالات متحده آمريکا 110 حکم اعدام صادر کرده اند.
در آمريکا به دليل وجود زندانهاي مخفي و ثبت نشده، اين شک وجود دارد که آمار دولتي بسيار کمتر از تعداد واقعي اعدام ها باشد.
البته گزارش حقوق بشر سازمان ملل، صرفا به تعداد اعدام ها توسط دستگاه هاي قضايي کشورها مي نگرد و آمار کشتار مردم بي دفاع در جنگ ها را در بر نمي گيرد؛ وگرنه آمار 1 ميليون و 800 هزار کشته و 6 ميليون آواره در جنگ عراق به تنهايي براي بيان گوشه اي از پرونده حقوق بشر آمريکا کافي است.

امریکا بزرگترین ناقض حقوق بشر در جهان؛

امریکا بزرگترین ناقض حقوق بشر در جهان است؛ این خبر نباید برای بسیاری از رسانه ها و مردم جهان، شگفت انگیز و باور نکردنی به نظر برسد؛ اما قدرت پرده پوشی و پنهانکاری از نوع امریکایی آن تاکنون توانسته، اذهان بسیاری را نسبت به این واقعی ترین خبر در دنیای رسانه، بی باور و مردد سازد.
امریکا اکنون به اذعان وکلا و حقوق دانان برجسته و شناخته شده امریکایی«بزرگترین ناقض حقوق بشر» در جهان است.
چندی پیش شماری از وکلای مدافع زندانیان زندان «غیرقانونی»  بگرام، در کابل در گفتگو با خبرنگاران با اذعان به این مطلب تاکید کردند که امریکا بزرگ ترین ناقض حقوق بشر در جهان است و در طی یک دهه گذشته، حقوق زندانیان بگرام را نقض کرده،‌ آنها را شکنجه نموده و برخی از آنها را در زیر شکنجه کشته است.
این وکلا که از مسئولان «شبکه جهانی عدالت» هستند، گفتند که وکلای مدافع زندانیان بگرام در شش سال گذشته اجازه ملاقات با زندانیان را نداشته اند.
وکلای مدافع زندانیان بگرام می گویند که دولت افغانستان با گرفتن مسئولیت بازداشتگاه بگرام، حاکمیت ملی خود را ثابت کرد و توانست که یکی از زندانیان «غیرقانونی»  امریکا در این کشور را مسدود کند.
«تینا فوستر»، مسئول این شبکه گفت:«می‌خواهم از حکومت حامد کرزی قدردانی کنم، به دلیل حفظ حاکمیت ملی افغانستان و از این که تعهد کرده کسانی که در این زندان به سر می‌برند، بر اساس قانون اساسی افغانستان از دست‌رسی به عدالت برخوردار خواهند شد»

خانم«تینا فوستر»، مسئول «شبکه جهانی عدالت» گفت که بازداشتی‌های بازداشتگاه بگرام «شکنجه می‌شدند»  و مسئولان آن «حقوق بشر را زیر پا می‌گذاشتند»
وی ابرازداشت که به عنوان یک شهروند امریکا «شرمنده» است که کشورش «بزرگترین ناقض حقوق بشر در جهان» است.
او افزود:«ما می‌دانیم که صدها نفر در زندان‌های امریکا شکنجه شدند و این را هم می‌دانیم که کسانی در زندان بگرام به دلیل این شکنجه‌ها جان خود را از دست دادند. ما کاملاً باور داریم که حکومت امریکا و سیاست‌هایش حقوق بسیاری از مردم را نقض کرده است.»
خانم فوستر علاوه کرد:« بسیاری از افراد بدون شواهد و مدارک از سوی امریکایی‌ها بازداشت و در بازداشتگاه بگرام زندانی شدند.»

این در حالی است که امریکا در عین حال و با بی شرمی تمام بزرگترین مدعی اعاده حقوق بشر برای ملت های جهان نیز هست. یکی از رهاوردهای بزرگ لشکرکشی امریکا به افغانستان احیای دادخواست های عدالت طلبانه قربانیان نقض حقوق بشر خوانده می شود؛ با این حساب، چگونه است که پس از بیش از یک دهه از حضور منادیان و مدعیان حقوق بشر پوشالی و دروغین غربی، اکنون وجدان های بیدار امریکایی از این که کشور شان "بزرگ ترین ناقض حقوق بشر در جهان" است احساس "شرمندگی" می کنند؟!
آنچه در گزارش شبکه جهانی عدالت آمده، با شگفتی فراوان نشان می دهد که بزرگ ترین جنایت های ضد بشری امریکا در کشوری اتفاق می افتد که بیش از ده سال همواره مدیون و مرهون حقوق بشر امریکایی خوانده می شد.
شهروندان "بی گناه" افغان و خارجی در یک زندان "غیرقانونی" بدون دسترسی به وکیل، فرایندهای لازم دادرسی عادلانه حقوقی و قضایی و دور از دسترس سازمان های بین المللی در داخل قلمرو یک کشور مستقل دارای حاکمیت ملی و دولت مردمی، نگهداری و شکنجه می شوند و حتی زیر شکنجه جان می بازند. با این وصف چگونه است کشوری که خود بزرگ ترین ناقض حقوق بشر در جهان است دیگر ملت ها را به بهانه نقض حقوق بشر مجازات می کند، به آنها لشکرکشی می کند و به دادخواهی از قربانیان نقض حقوق بشر برمی آید؟
این نشان می دهد که امریکا در عین حالی که بزرگ ترین مدعی حقوق بشر است، بزرگ ترین ناقض آن نیز هست و این یعنی اینکه حقوق بشر امریکایی، بزرگ ترین دروغ و فریب دنیای ماست.
امریکا حتی حقوق بشر را نیز دستمایه سلطه غیرقانونی خود بر سرنوشت ملت های جهان قرار می دهد و این یعنی سوء استفاده بی رحمانه از نام و عنوان حقوق بشر در جهت امیال و آمال غیرقانونی و فریبکارانه سیاسی، نظامی و اقتصادی قدرت های جهانخوار.
پرده برداری از این جنایت ها وظیفه هر وجدان بیدار و آگاه و دردمند انسانی است.

گزارش عفو بين الملل در مورد کشور ايران؛

با پيگيري هاي مستمر کانادا، شوراي حقوق بشر سازمان ملل در 4 فروردين سال 90 قطعنامه اي را در حوزه حقوق بشر عليه ايران تصويب کرد که براساس آن نماينده ويژه اي براي رسيدگي و نظارت بر وضعيت حقوق بشر در ايران تعيين خواهد شد.
نزديک به يک دهه است که هر ساله (بجز دو سال) با اهتمام و پرونده سازي کشور کانادا عليه ايران، شوراي حقوق بشر با صدور قطعنامه حقوق بشر عليه ايران، اين کشور را تحت فشار و هجوم ديپلماتيک قرار مي دهد.

اين در حالي است که عمده افراد اعدام شده در ايران را قاچاقچيان مواد مخدر تشکيل مي دهند. ايران از آنجا که در مسير ترانزيت مواد مخدر توسط سازمان سيا از افغانستان به اروپاست، سالانه افرادي را در قاچاق مواد مخدر دستگير، محاکمه و براساس قانون اعدام مي کند و شهداي زيادي را در اين مبارزه تقديم کرده است. همچنين در اين زمينه بارها مورد تشويق و حمايت اداره مواد مخدر و جرايم سازمان ملل قرار گرفته است.

اما شوراي حقوق بشر سازمان ملل، با علم به اين موضوع و بي اعتنا به مبارزات ايران در حوزه مواد مخدر و حمايت هاي دفتر مواد مخدر و جرايم سازمان ملل از ايران، افراد اعدام شده را گواه نقض حقوق بشر در ايران مي داند.

گزارش عفو بين الملل در مورد کشور چين؛

چين با اختلاف بسيار نسبت به کشورهاي ديگر، مقام اول را در اعمال مجازات اعدام دارد.
در سال 2010 ميلادي، چين باز هم مقام اول را در ميان کشورهاي اعمال کننده مجازات اعدام کسب کرد.
تعداد اعدام در چين آن قدر بالا بوده است که براي اولين بار سازمان عفو بين الملل از اعلام تعداد اعدام شدگان خودداري کرده است، زيرا آمار رسمي دولتي با واقعيت تفاوت فاحشي دارد.

منابع:

http://www.mashreghnews.ir/fa/news
خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل - سرویس تحلیل وپژوهش اخبار